7194 sayılı kanun "DİJİTAL KANUN VE VERGİLENDİRME"

Yaşanan teknolojik gelişmelerin ve dijitalleşmenin dünyada etkilerini göstermesiyle birlikte ortaya çıkan dijital ekonomi kavramı, bilgi ve iletişim teknolojilerine dayalı tüm ekonomik işlem ve faaliyetleri ifade ediyor. 

Dijital hizmet vergisinin konusunu Türkiye’de dijital ortamda sunulan her türlü reklam hizmetleri; sesli, görsel veya dijital herhangi bir içeriğin dijital ortamda satışı ile bu içeriklerin dijital ortamda dinlenmesine, izlenmesine, oynanmasına veya elektronik cihazlara kaydedilmesine veya bu cihazlarda kullanılmasına yönelik dijital ortamda sunulan hizmetler; kullanıcıların birbirleriyle etkileşime geçebilecekleri dijital ortamların sağlanması ve işletilmesi hizmetleri; ve bu hizmetlere yönelik dijital ortamda dijital hizmet sağlayıcıları tarafından verilen aracılık hizmetlerinden elde edilen hasılat oluşturuyor.

Dijital hizmet vergisinin mükellefi dijital hizmet sağlayıcılarıdır. 7194 sayılı Kanunun 4.maddesi uyarınca Türkiye’den elde ettiği hasılat 20 milyon Türk lirası veya dünya genelindeki hasılatı 750 milyon avrodan (veya muadili yabancı para karşılığı Türk lirası) az olanlar söz konusu vergiden muaf tutuldu. Dijital hizmet sağlayıcılarının tam mükellef olup olmaması veya dar mükellefiyette söz konusu faaliyetleri Türkiye’de bulunan iş yeri ya da daimi temsilci vasıtasıyla gerçekleştirip gerçekleştirmemesi dijital hizmet vergisi mükellefiyetini etkilemiyor.

Dijital Hizmet Vergisinin matrahı verginin konusunu oluşturan hizmetler nedeniyle elde edilen hasılattır. Verginin matrahından gider, maliyet ve vergi adı altında indirim yapılmaz. Dijital hizmetlerden elde edilen hasılat %7,5 oranında dijital hizmet vergisine tabidir.

Dijital hizmet vergisi, mükellefin beyanı üzerine tarh olunur. 7194 Sayılı Kanunun 3. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca Hazine ve Maliye Bakanlığı’nca vergi sorumluluğu getirilmesi halinde ise beyan, vergi kesintisi yapmakla sorumlu tutulanlar tarafından yapılır. Bu kişiler dijital hizmet vergisi beyannamelerini, vergilendirme dönemini takip eden ayın sonuna kadar ilgili vergi dairesine vermekle yükümlüdürler. Vergi, mükellef veya vergi sorumlusu olan gerçek veya tüzel kişi adına tarh olunur. Tarh edilen vergi, beyanname verme süresi içinde ödenecektir. Dijital hizmet vergisi mükellefleri tarafından ödenen vergi, bu mükellefler tarafından gelir ve kurumlar vergisine esas safi kazancın tespitinde gider olarak indirilebilecektir. 

Bununla birlikte Dijital Hizmet Vergisi birçok soru ve sorunu da beraberinde getirmiş görünüyor. En başta verginin hasılat üzerinden alınmasının ve hasılata faiz, kur farkı gibi unsurların dahil edilmiş olması vergi hukukunun temel ilkelerinden mali güce göre vergilendirme ve verginin kanuniliği ilkeleriyle ile uyuşmadığı değerlendirilir. Ayrıca, vergi oranı olarak %2 ve %3 gibi nispeten düşük olarak uygulandığı diğer ülkelere nazaran, %7,5 gibi yüksek bir oran uygulanmasının ölçülülük ilkesine aykırılığı gündeme getirmekte.